Vanwege de groeiende dreiging van verspreiding van het coronavirus heeft de overheid meerdere maatregelen flink aangescherpt. De algemene regel die het meeste invloed heeft op de deelname aan de H. Mis is het maximum aantal deelnemers van 30.

U kunt nu reserveren voor de Heilige Missen van dit komende weekend op de pagina Vieringen.

Let op: het kan zijn dat reservering nu wel weer nodig is voor een kerk waar dat de afgelopen tijd niet nodig was.

Er zullen ook extra of afwijkende tijden zijn, dus kijk goed door het rooster.

Veel sterkte en zegen, altijd met elkaar verbonden in het gebed!

For English, see below

De wegen van God zijn ondoorgrondelijk, daar kan ik al lang van getuigen. Door een uitgebreid proces van onderscheiding ben ik tot de conclusie gekomen dat God mij roept om in te treden in het religieuze leven. Al meerdere jaren werden kleine zaadjes geplant en in het afgelopen jaar is God expliciet geworden. Ook het verlangen aan mijn kant om Christus op deze specifieke manier te volgen is heel groot geworden.

Binnenkort zal ik gaan intreden bij het Instituut van het Mensgeworden Woord, dat oorspronkelijk uit Argentinië komt en wordt afgekort met IVE, van het Spaanstalige Instituto del Verbo Encarnado. Veel mensen hier kennen deze religieuze familie vooral van de “blauwe zusters”, die eigenlijk beter “servidoras” genoemd kunnen worden naar hun naam Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará. De religieuze familie bestaat uit paters, broeders, zusters en derde orde leden, verspreid over alle continenten, zowel actief als contemplatief. In Nederland zijn de paters IVE actief in parochies in het bisdom Haarlem-Amsterdam en Roermond en bij verschillende activiteiten.

Om als diocesaan priester in te treden in het religieuze leven is een minder gebruikelijke stap, maar niet onbekend. Ruim zes jaar ben ik diocesaan priester, dat is ook wat God van mij vroeg en ik heb met al mijn tekortkomingen gegeven wat ik kan. Nu vraagt God aan mij een andere weg te gaan. Het religieuze leven is een manier om Christus van meer nabij te volgen, om te streven naar de meest volmaakte eenwording met Hem en dat door middel van de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. Een diocesaan priester belooft gehoorzaamheid aan de bisschop en kuisheid, de geloften die een religieus aflegt zijn in zekere zin meer allesomvattend. De religieuze priester is daarmee niet beter dan de diocesane priester, het is een andere manier van leven en overgave die de Heer nu van mij vraagt. In leven van gemeenschap volgens de genoemde geloften en de toewijding aan Maria wil ik mij dan volledig toewijden aan Jezus Christus. Vanuit die toewijding zullen dan evangelisatie, missie, verkondiging van het geloof en andere apostolaten komen.

Deze stap is een offer, voor mij en voor de Kerk hier in Nederland. Elke priester is hier zo hard nodig. Maar als God dit vraagt, dan zal Hij het offer ook ruim belonen. Daarbij werd ik onder andere geïnspireerd door wat in het Evangelie staat: “Jezus riep tot zich die Hij zelf wilde…” (Marcus 3, 13).

Concreet betekent dit: tot en met Kerstmis blijf ik in de parochies van “Haarlem & BOAZ” met al het priesterlijke werk. Wel zal ik langzaamaan taken afronden en overdragen aan anderen. Rond de jaarwisseling zal ik vertrekken naar Italië en daar beginnen aan het noviciaat, dat zeker een jaar duurt. Wat daarna zal komen, dat weten God en mijn toekomstige oversten!

Ik besef dat dit voor velen een verrassing kan zijn en dat er vragen leven. Ik sta er altijd voor open om te praten, maar wil proberen om mijn huidige pastorale taken en verantwoordelijkheden in “Haarlem & BOAZ” zo goed mogelijk te kunnen volbrengen. Dus ik vraag begrip als ik niet meteen beschikbaar ben voor vragen of gesprek over deze nieuwe stap.

Met deze stap ben ik vanaf het begin van mijn onderscheiding heel expliciet aan het bidden voor nieuwe roepingen tot het priesterschap voor ons bisdom en ons vaderland. Het is zo belangrijk dat we allemaal hard bidden dat jonge mensen de openheid zullen hebben om Gods roepstem te verstaan en de moed om er genereus op te antwoorden. Ook al neem ik nog niet nu afscheid, ik wil in het bijzonder de Bisschop, Mgr. Hendriks bedanken voor de beschikbaarheid en wijsheid op deze weg. Ik blijf bidden voor de Bisschop en het bisdom.

Wij allemaal zijn in gebed en Eucharistie verbonden, nu en altijd. Van harte hoop en bid ik dat iedereen telkens weer opnieuw zich opent voor de stem van de Heilige Geest om te horen wat Hij van ieder van ons vraagt en om Christus te volgen, waar Hij ook gaat. Waar Christus is, daar is hét Leven.

Kapelaan Johannes van Voorst

Veelgestelde vragen

Wat is het Instituut van het Mensgeworden Woord?

Het IVE is een katholiek religieus instituut van diocesaan recht, gesticht in Argentinië op 25 maart 1984 door Pater Carlos Miguel Buela, op dezelfde dag dat H. Johannes Paulus II de hele wereld heeft toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van Fatima. Zijn leden zijn priesters, seminaristen en coadjutor broeders. Onze roeping is om Christus van meer nabij te volgen onder de inspiratie van de Heilige Geest. We willen ons geheel toewijden aan God als onze grootste Liefde, zijn Heerlijkheid zoeken in een nieuwe en speciale manier van leven, voor de opbouw van de Kerk en de redding van de zielen.

Pater Buela stichtte ook de zustertak van dezelfde religieuze familie, het instituut Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará, op 19 Maart 1988. In het Spaans heten de zusters oorspronkelijk “Servidoras del Señor y de la Virgen de Matará” en dit wordt afgekort als SSVM. De zusters worden in Nederland meestal “blauwe zusters” genoemd, maar kunnen eigenlijk beter “servidoras” worden genoemd, zoals in veel andere landen. Samen met de leken van de Derde Orde vormen alle leden samen de Religieuze Familie van het Mensgeworden Woord. De paters en zusters zijn met gezamenlijk meer dan 2000 leden verspreid in missies over de gehele wereld op alle continenten.

Wat is de essentie van de missie van het IVE?

Het IVE ontleent zijn naam aan de gebeurtenis van de Menswording, die “het eerste en fundamentele mysterie van Jezus Christus is” (H. Johannes Paulus II). Het Woord van God kwam in de wereld, nam de menselijke natuur aan en leefde onder ons als mens om ons te verlossen.

Wij willen zijn als een andere menswording van het Woord, zodat de Menswording van Christus aanwezig kan zijn in de gehele mensheid, “om Christus in alles te brengen” (Efeziërs 1, 10). Om die reden is ons specifieke doel de evangelisatie van de cultuur, zodat het Evangelie diep geworteld kan zijn in het leven en de cultuur van elk land. Daarom leggen we al onze kracht in op het incultureren van het Evangelie, dat is, om de Menswording van Christus uit te breiden “naar alle mensen, in de gehele mens en in alle uitingen van de mens” (Constituties, nr. 5), daarbij alle vormen van zonde en leugen afwijzend.

Waar kunt u meer lezen over de IVE en hun werken?

ive.org

Heeft deze stap te maken met kwesties in het leven als diocesaan priester of met problemen met bisdom of parochie?

Nee. Een negatieve motivatie zou een te smalle basis zijn voor een stap die zo ver gaat. Het leven als priester in het Nederlandse parochieleven is niet gemakkelijk en moet altijd met nog grotere zorg benaderd worden, maar deze roeping is een roeping van God die kwam op een moment dat ik in Haarlem juist veel bezig mocht zijn met alle leeftijden, met allerlei initiatieven, etc.

Word ik monnik?

Nee, de IVE heeft een actieve en contemplatieve tak. De contemplatieve leden worden monniken genoemd, ik treed in bij de actieve paters.

Wat is het noviciaat?

Het noviciaat is het eerste jaar van voorbereiding op en vorming in het religieuze leven. In een gemeenschap leven en op meerdere manieren leren en gevormd worden in de dagelijkse praktijk van het religieuze leven en de spiritualiteit van het instituut. De IVE heeft noviciaten op een aantal plekken verspreid over de wereld; voor Europa is dat in Italië, niet ver van Rome. Na het noviciaat leg ik dan de eerste, tijdelijke geloften af.

Hoe gaat het dan verder?

Waar ik daarna heen ga en wat voor missie ik ga doen: geen idee. De tijdelijke geloften worden wel een aantal jaar hernieuwd en daarna zal ik dan, Deo volente, de eeuwige geloften afleggen. Maar dat duurt nog lang!

--- --- ---

A new step

Gods ways are unfathomable, that is a truth of which I can testify since many years. Through an extended process of discernment, I have come to the conviction that God is calling me to enter religious life. Since several years small seeds were planted and this past year God has become explicit. Also on my side, the desire to follow Christ in this specific manner has grown much.

Soon I will enter the Institute of the Incarnate Word, usually abbreviated as IVE, following the original Spanish name Instituto del Verbo Encarnado. Many people know this religious family mostly because of the “blue sisters”, better called “servidoras” because of their full name Servants of the Lord and the Virgin of Matará. The religious family consists of fathers, brothers, sisters, and third order members, spread over all continents, both active and contemplative. In the Netherlands the fathers are active in parishes in the dioceses of Haarlem-Amsterdam and Roermond and at several activities.

Entering religious life as a diocesan priest is less common, but not unknown. I have been a diocesan priest since over six years, which is what God has asked of me and in which I have tried to give my all despite my shortcomings. Now God asks of me to take another path. Religious life is a way of following Christ more closely, striving for the most perfect unity with Him through the vows of poverty, chastity, and obedience. A diocesan priest promises obedience to the bishop and chastity, the vows that a religious professes are in some way more comprehensive and total. This does not mean that any particular religious priest is better than the diocesan priest, but it is a different way of life and abandonment, which the Lord is asking of me. In the community life according to the three vows and the consecration to Our Lady I desire to devote myself completely to Jesus Christ. Flowing from that surrender will come evangelization, mission, proclamation of the faith, and other apostolates.

This step is a sacrifice, for me and the Church here in the Netherlands. Every priest is needed so much here. But if this is what God asks, then He will reward the sacrifice abundantly. In this I was inspired by this line in the Gospel: “Jesus called to Himself whomever He wanted…” (Mark 3:13).

Concretely, this means: until Christmas I will stay in the parishes of Haarlem areas with all the priestly ministry. Slowly I will pass on tasks and responsibilities to others. At or close to New Year’s I will leave to Italy and start the Novitiate there, which lasts a full year. Whatever will come after that, only God and my future superiors know!

I am fully aware that this may be a surprise to many and that there are many questions. I am always open for conversation, but want to be serious about fulfilling my current pastoral duties and responsibilities in Haarlem and area until the end. Hence, I ask for understanding if I am not immediately available for questions or conversation about this new step.

Together with this new step I have been praying explicitly for new priestly vocations for our diocese and home country. It is so important that we all pray hard that young people will be open to hear Gods calling and be courageous to answer his call generously. And even though I am not saying goodbye yet, I do want to show my special gratitude to Bishop Hendriks for his availability and wisdom in this period. I will always keep praying for the Bishop and the diocese.

We all will remain united in prayer and the Eucharist, now and always. With all my heart I hope and pray that we all will open ourselves to the voice of the Holy Spirit again and again to hear what He asks of each one of us, and to follow Christ, wherever He will go. Where Christ is, there is Life!

Father Johannes van Voorst

Frequently Asked Questions

What is the Institute of the Incarnate Word?

The IVE is a Catholic Religious Institute of Diocesan Right founded in Argentina on March 25, 1984 by Reverend Father Carlos Miguel Buela, the very same day that Saint John Paul II consecrated the entire world to Our Lady of Fatima. Its members are priests, seminarians and coadjutor brothers. Our vocation is to follow Christ more closely under the inspiration of the Holy Spirit. We want to dedicate ourselves totally to God as our supreme Love, seeking his Glory in a new and special way of life, for the edification of the Church and the salvation of souls.

Father Buela also founded a women religious congregation in the same religious family, the Servants of the Lord and the Virgin of Matará, on March 19, 1988. In Spanish they are originally called “Servidoras del Señor y de la Virgen de Matará”, abbreviated as SSVM. Together with the members of the Third Order, all members form the Religious Family of the Incarnate Word. The father, brothers, and sisters altogether count over 2000 members, spread in missions in the whole world on all continents.

What is the essence of the mission of the IVE?

The IVE takes its name from the event of the Incarnation, which is “the first and fundamental mystery of Jesus Christ” (St. John Paul II). The Word of God came to the world, took a human nature and lived among us as man to save us. We want to be like another incarnation of the Word, so that the Incarnation of Christ be present in all mankind, “to bring Christ to all things” (Eph 1: 10).

For that reason, our specific aim is the evangelization of culture, so that the Gospel can have its roots deep in the life and culture of each nation. Therefore, we apply all our strength to inculturate the Gospel, i.e., to prolong the Incarnation of Christ “to all men, in the whole man, and in all of the manifestations of man”, by rejecting all forms of sin and lies.

Where can you read more about the IVE and their works?

ive.org

Does this step have anything to do with issues of living as a diocesan priest or with problems with diocese or parish?

No. A negative motivation would be too small a foundation for such a huge step. Living as a priest in the Dutch parish life is certainly not easy and should be approached with ever greater care, but this vocation to which God is calling me is a vocation from God that came at a moment that I myself was so happy to be very active with all age groups and various initiatives, etc.

Do I become a monk?

No, the IVE has an active and contemplative branch. The contemplative members are called monks, I am entering the active fathers.

What is the Novitiate?

The Novitiate is the first year of preparation to and formation in the religious life. Living in a community and being formed in several ways in the daily practice of religious life and the spirituality of the institute. The IVE has Novitiates in several places spread throughout the world; for Europe, the Novitiate is in Italy, not far from Rome. After the Novitiate I will profess first, temporary vows.

And after that?

Where I will go after that and the kind of mission I will receive: no clue. In the course of several years I will renew temporary vows and then, God willing, profess perpetual vows. But that is still far off!

Hij ruste in vrede!

Mijn erva­ringen

Kar­di­naal Simonis was bischop van Rotter­dam voordat hij aarts­bis­schop van Utrecht werd en hij heeft mij de diaken en pries­ter­wij­ding toege­diend. In 1971 was hij tot bis­schop- van Rotter­dam gewijd (20 maart) en een jaar later had­den een klas­ge­noot van mij en ik een gesprek met hem over ons verlangen om pries­ter te wor­den. Waar­schijn­lijk had ik hem - onbewust - eerder gezien tij­dens het Pas­to­raal Concilie dat plaats vond in de aula van Leeuwenhorst, het (voor­ma­lig) klein­semi­narie van het bisdom Rotter­dam.

Op aan­wij­zing van bis­schop Simonis ging ik na het gymnasium naar de KThA in Am­ster­dam, waarbij de bis­schop aan­wij­zingen gaf over de plaats waar ik zou wonen en de pries­ter die gees­te­lij­ke be­ge­lei­ding zou geven. Na een jaar wees die gees­te­lij­ke be­ge­lei­ding me de weg naar Rolduc, waar toen een semi­na­rie zou beginnen met een eigen les­pro­gramma.

Als pries­ter­stu­dent ontmoette ik bis­schop Simonis met regelmaat bij zijn bezoeken op het semi­na­rie Rolduc en in de vakanties. In 1979 heeft mgr. Simonis mij tot diaken en later dat jaar tot pries­ter gewijd. Nadat ik bijna twee jaar als kape­laan in de Haagse H. Familie­paro­chie had gewerkt, gaf mgr. Simonis me de opdracht in Rome canoniek recht te gaan stu­de­ren en hij vroeg me - vlak voordat hij als coad­ju­tor naar Utrecht ver­trok - docent te wor­den op het semi­na­rie Rolduc. In Rome zag ik kar­di­naal Simonis als hij naar de eeuwige stad kwam en in het Neder­lands college logeerde waar ik toen woonde. Het contact is altijd wel gebleven, zij het niet zeer frequent totdat hij de laatste jaren dich­ter­bij kwam wonen, in Voorhout.

Geen ‘hardliner’

Kar­di­naal Simonis was zeker geen ‘hardliner’, maar eerder een sympathieke, een­vou­dige en harte­lijke persoon. Maar hij had zijn geloofs­over­tui­ging en daarin was hij volle­dig, in alles een man van de kerk. Die over­tui­ging liet hij zich zeker niet afnemen door wat voor mode of stro­ming ook. Dat betekende dat hij in de zeven­tiger jaren van de vorige eeuw als con­ser­va­tief werd gezien, maar gelei­de­lijk groeide er steeds meer begrip voor zijn opvat­tingen en men­se­lijke in­stel­ling. Hij had mis­schien niet altijd het diplo­ma­tiek juiste woord in een concrete situatie, maar degene die daar op dat moment door­heen wist te zien, zag een man die oprecht, een­vou­dig en gelovig was. Hij heeft het geloof bewaard.

Dat zij U kennen!

In de eerste jaren in het bisdom Rotter­dam heeft zijn nadruk op het gebed, het geloof, het pries­ter­schap hem in de publi­ci­teit veel hoon opgeleverd. Alleen zijn wapen­spreuk ‘Ut cognoscant Te’ (Dat zij U kennen) vond men toen al arrogant. Maan­de­lijks schreef hij in die eerste tijd een brief aan het bisdom, die in de pa­ro­chies werd verspreid (waar de pastoors bereid waren mee te werken) en waaruit deze geest sprak: hij wilde van een pratende kerk een bid­dende kerk maken. Het werkte! Na jaren van totale leegte, kwamen er weer pries­terroe­pingen, totdat er weer zo'n der­tig kan­di­da­ten voor het bisdom waren. Hij had het belang van gees­te­lij­ke zaken en van een roe­ping om Jezus Christus na te volgen weer in het centrum van de geloofsaan­dacht geplaatst.

Rustiger

Zijn vele jaren als aarts­bis­schop van Utrecht waren al wat rus­tiger. Langzamer­hand wist hij de harten van zijn dio­ce­sanen te veroveren en door zijn eenvoud, harte­lijk­heid, aan­dacht voor de persoon en zijn geloof, de mensen een beeld van Christus, de goede herder te laten zien.
Hij was geen optimist, maar zijn na­tuur­lijke pessimisme werd getemperd door geloof en overgave.

Nu is hij niet meer onder ons. Gelukkig heeft hij geen lang ziek­bed gekend, want tegen dat proces van sterven en de dood zag hij op. De Heer heeft hem thuis gehaald, zonder veel omwegen.

Moge hij rusten in vrede, moge Hij de Heer nu kennen en zien van aange­zicht tot aange­zicht!

Dit jaar nodigen wij u en uw kind(eren) van harte uit om deel te nemen aan het voorbereidingstraject van de Eerste Heilige Communie en het Heilig Vormsel.

In de samenwerkende parochies van RK Haarlem & BOAZ zijn wij bezig met een nieuwe opzet om de gezinnen en kinderen nog beter te begeleiden naar deelname aan deze mooie Sacramenten.

Eerste H. Communie

Door de nieuwe opzet nodigen wij kinderen die in dit schooljaar (2020-2021) in groep 5 (of hoger) zitten uit om deel te nemen aan het voorbereidingstraject van de Eerste H. Communie. Voor het traject vindt u alle informatie en de mogelijkheid tot aanmelden hier.

H. Vormsel

Voor het Vormsel traject nodigen we dit schooljaar (2020-2021) graag alle kinderen uit groep 6, 7 en 8 uit. Voor het traject vindt u alle informatie en mogelijkheid tot aanmelden hier.

Mocht u vragen hebben over het Communie of Vormsel traject kunt u contact op nemen met Rowy van Dijk, kapelaan Nars Beemster of kapelaan Johannes van Voorst (zie pastoraat).

Op zaterdag 15 augustus vieren we als Katholieke Kerk het Hoogfeest van Maria Tenhemelopneming.

We vieren dat Maria, onbevlekt en altijd in grootste liefde gehoorzaam aan de Vader, aan het einde van haar aardse leven door God met lichaam en ziel in de hemel is opgenomen bij God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Dit Hoogfeest vieren we groots, is ook verplicht, en daarvoor kunt u op de volgende plekken naar de Heilige Mis:

• 9:30 uur: Tridentijnse Heilige Mis in de St. Joseph kerk (Kanunnik A. Hendriks) - reservering niet nodig
• 12:00 uur: Heilige Mis in de St. Joseph kerk (Kanunnik A. Hendriks) - reservering niet nodig
• 19:00 uur: Heilige Mis in de St. Bavo Kathedraal (Plebaan B. Putter) - reserveren verplicht, klik hier
  Deze Avondmis is dus van het Hoogfeest, niet van de zondag.

Ook zal het Hoogfeest uitbundig gevierd worden op het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo met meerdere mogelijkheden voor de Heilige Mis, zie hier de informatie.

Met ingang van zaterdag 4 juli om 16 uur start de 47ste editie van de Zaterdagmiddagconcerten in de St.-Bavokathedraal. De flyer kunt u hier als pdf downloaden.

De overheid verplicht ons dat de bezoekers van deze concerten tevoren reserveren. Dat kan kosteloos via de website willibrordusorgel.nl/agenda waar u ook nadere gegevens over de serie vindt.

De concerten zijn gratis toegankelijk, maar de organisatie vraagt na afloop wel een vrijwillige bijdrage.

Vanaf 1 juni kan de H. Mis gevierd worden met max. 30 personen verzameld. Dat betekent voor ons het volgende:

• Een groot geschenk wordt ons weer geschonken dat ons grote vreugde geeft!

• Elke dag wordt de H. Mis nog steeds via YouTube uitgezonden. Ook hier op onze website te zien.
• Het aanbod van de liturgie is nog beperkt, omdat alle protocollen nog toegepast moeten worden. De H. Communie wordt pas vanaf 14 juni weer uitgereikt.

• U kunt (verplicht) reserveren om aan een H. Mis deel te nemen. Dat kan bij elke respectievelijke viering op de Vieringen pagina.
  • Reserveren is verplicht om aan een viering deel te nemen.
  • Reserveren kan maximaal 4 dagen voor een betreffende viering. Als er geen knop "Reserveren" staat, dan moet u nog wachten.
  • Reserveren kan niet een onbeperkt aantal keren. Er is een limiet op hoe vaak u kan reserveren. Op deze manier willen we zo veel mogelijk mensen de kans geven om weer deel te gaan nemen aan de H. Mis. De limiet van de frequentie kan naar omstandigheden en ontwikkelingen worden aangepast, dus die publiceren wij niet.
  • Als u succesvol heeft aangemeld, krijgt u een e-mail ter bevestiging. Deze e-mail moet u (op papier of digitaal) meenemen om bij de ingang van de kerk te laten zien. Alleen met het laten zien van die e-mail kunt u voor een H. Mis naar binnen. Dit is vervelend, maar momenteel zijn wij daartoe verplicht.
  • Als u (of iemand in uw omgeving) zelf geen internet heeft, doen wij een beroep op familieleden, vrienden of mede-parochianen om elkaar hierin bij te staan. Vanwege de druk die al op onze vrijwilligers ligt, kunnen wij momenteel niet realiseren om per telefoon te kunnen reserveren. Wij vragen uw begrip en enthousiaste medewerking daarin!

• Het liturgische aanbod en de tijdstippen veranderen voor een deel, i.v.m. de huidige omstandigheden. Kijk goed in het rooster hieronder voor de exacte tijden.

De laatste zater­dag van de mei­maand, zater­dag 30 mei, vieren we in ons bisdom het feest van Onze Lieve Vrouw ter Nood, zoals we Maria bij­zon­der vereren op het Hei­lig­dom in Heiloo. Omdat we dat niet kunnen doen zoals we heel graag zou­den willen, samen, hebben we nu een uit­ge­breid dag­pro­gramma samen­ge­steld. Vanuit de Ka­the­draal én vanuit Heiloo wor­den ver­schil­lende live li­tur­gieën en verdiepende video’s aangebo­den.

Op het pro­gram­ma staan onder andere, naast Heilige Missen, ook een Maria con­fe­ren­tie door mgr. J. Hendriks, een gezongen Rozen­krans, een virtuele rond­lei­ding op het hei­lig­dom door pater Gerard Wijers s.s.s. en een Stille Aanbid­ding vanuit de ka­the­draal.

Online

De fees­te­lij­ke ac­ti­vi­teiten kunnen wor­den gevolgd via:

• Ka­the­draal-TV

Pro­gram­ma

Pinksteren 2020

Dit jaar zullen we Pinksteren vieren op een bijzondere wijze. Niet zoals we gewend zijn, samen in de kerk. Of in Caprera in Bloemendaal, zoals al vele jaren een traditie. Zelfs onze gewone plannen voor die dagen zullen niet plaats kunnen vinden.

De afgelopen weken hebben we niet gezamenlijk naar de Goede Week, Pasen en Pinksteren toe kunnen leven: we konden niet samenkomen in onze kerken. Hopelijk hebt u toch vieringen kunnen meebeleven via de televisie, of natuurlijk via onze eigen livestream vanuit de kathedraal van Haarlem. Velen voelen zich daardoor met de parochie en met elkaar verbonden. Het blijft echter maar een hulpmiddel. Echt  samenkomen, met elkaar vieren, de H. Eucharistie ontvangen, dat is toch wel iets anders.

Pinksteren wil het feest van de hoop zijn. De komst van de Geest, van de Heilige Geest, zoals die door Christus was beloofd. Zodat zijn apostelen en leerlingen niet ontmoedigd achter hoefden te blijven. Zodat wij begeesterd zouden zijn. In ons eigen leven, in de omgang met anderen, in ons geloof. Juist in deze tijd lijken we terneergedrukt te worden. Gelukkig is het aantal zieken op dit moment flink afgenomen, maar de bedrukkende sfeer blijft. Niets is meer normaal, er is een “nieuw normaal”. We moeten voortdurend op onze hoede zijn. Voor het virus. En daarmee voor anderen.

Misschien wel juist nu mogen we veel herkennen in Pinksteren. Na de verrijzenis en de hemelvaart van hun Heer stonden de leerlingen voor de uitdaging hun leven opnieuw vorm te geven. De grote verwachtingen van dat koninkrijk in Israël waren niet uitgekomen, ze moesten verder zonder Jezus. Gemakkelijk was dat niet, ze durfden er nog niet echt op uit te trekken. Ze bleven samen, en konden niet anders dan wachten op de Helper die Jezus hen beloofd had. De sfeer zal niet heel anders geweest zijn dan wij die in onze dagen wel eens ervaren: verwachtingen die niet uitgekomen waren, bedrukt, in spanning wachtend op wat komen gaat. Met hoop, op die H. Geest, maar ook met vrees: wat zou dat allemaal gaan brengen? Onzekerheid.

Ook wij weten dat deze crisis voorbij zal gaan. Er zal een vaccin komen, of medicatie. Maar we weten niet wanneer, niet op welke wijze, en niet of dat voldoende zal zijn. En vooral weten we niet of we misschien zelf wel getroffen zullen worden, of mensen in onze omgeving. Ondertussen lijden mensen ook door de maatregelen. Denk aan het werk, maar ook aan eenzaamheid en alles wat mensen hadden willen ondernemen. Onzekerheid.

Juist nu mogen wij als christenen, als gelovigen, vertrouwen op die Heer. Die de Helper, de
H. Geest heeft beloofd. En waarnaar ook wij mogen uitzien. Hij leert ons dat we ons leven niet hoeven te laten bepalen door al het slechte nieuws, van dichtbij en ver weg. Hoewel we in onze mogelijkheden beperkt worden, hoeft onze blik op het leven en de wereld niet vernauwd te zijn: God heeft ons een boodschap van hoop en ruimte gegeven. We mogen naar Hem opzien, we mogen vooruit kijken, het wordt beter. Misschien dat we nog veel geduld zullen moeten oefenen, en misschien nog wel offers zullen moeten brengen in ons persoonlijk leven. Maar de hoop blijft. Laten we daarop de blik blijven richten, en zodoende begeesterd blijven!

Wanneer ik dit schrijf is helaas nog niet duidelijk wanneer en op welke wijze onze parochies weer zullen kunnen gaan vieren. Veel is aan verandering onderhevig. Daarom verwijs ik u voor het laatste nieuws naar onze website, www.rkhaarlem.nl, waar u ook onze livestream kunt vinden.

Een heel aantal kerken van Haarlem&BOAZ zijn inmiddels enige uren per dag of per week open. De openingstijden vindt u op www.rkhaarlem.nl, onder “vieringen”. Als u zo’n kerk binnenloopt, vindt u daar het boekje “Bidden in tijden van beproeving”, dat u door ons wordt aangeboden. Neem het mee, zodat we thuis in gebed met elkaar verbonden kunnen zijn.

Ik wens u een hoopvol Pinksteren, en de Geest die levend maakt en opricht!

Pastoor Bart Putter

De oudste noveen, het meest oorspronkelijke negendaagse gebed, is de noveen die loopt van Hemelvaart tot Pinksteren. In gehoorzaamheid aan Jezus bidden en wachten de Apostelen, samen met Maria, op de komst van de Heilige Geest. Die Heilige Geest wordt het in overvloed geschonken op de dag van Pinksteren.

Bij deze een paar mogelijkheden om deze bijzondere Noveen te bidden:

• Pinksternoveen voor Families: voorbeeld en om zelf te printen;
• Pinksternoveen met gebeden om de zeven gaven: uitgebreid of kort;
• Pinksternoveen van Bisdom Breda: klik hier.