Lezing van de dag

Uit het 1e boek Samuël 1,1a.2-8.

Er was eens een man uit het bergland van Efraïm, een Sufiet, uit Ramataïm, die Elkanan heette.
Hij had twee vrouwen: de ene heette Hanna en de andere Peninna. Peninna had kinderen, maar Hanna niet.
Elk jaar ging deze man vanuit zijn woonplaats naar Silo, om daar de Heer van de hemelse machten te vereren
en hem offers te brengen. Chofni en Pinechas, de twee zonen van Eli, waren daar priesters van de Heer.
Wanneer Elkana zijn jaarlijkse offer bracht, gaf hij zijn vrouw Peninna en haar zonen en dochters een stuk van het offervlees.
Maar het mooiste stuk gaf hij aan Hanna, want haar had hij lief, ook al hield de Heer haar moederschoot gesloten.
Haar rivale kwetste haar dan diep, door haar te sarren omdat de Heer haar geen kinderen gaf.
Zo ging het jaar in jaar uit. Elke keer als ze naar het heiligdom van de Heer gingen,
treiterde Peninna Hanna zo erg dat ze begon te huilen en haar eten liet staan.
Toen dat weer eens gebeurde, vroeg Elkana: ‘Waarom huil je, Hanna? Waarom eet je niet
en waarom ben je zo bedroefd? Beteken ik niet meer voor je dan tien zonen?’


Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org