Lezing van de dag

Uit het 1e boek Samuël 1,9-20.

Nadat Hanna en Elkanan in Silo gegeten en gedronken hadden, ging Hanna
naar het heiligdom van de Heer. De priester Eli zat daar op een zetel tegen de deurpost.
Diep bedroefd bad Hanna tot de Heer. In tranen legde ze een gelofte af:
‘Heer van de hemelse machten, ik smeek U, heb toch oog voor mijn ellende.
Denk aan mij, uw dienares, vergeet mij niet. Schenk mij een zoon,
dan schenk ik hem voor zijn hele leven aan U: nooit zal zijn haar worden afgeschoren.’
Terwijl Hanna zo lang bad, keek Eli opmerkzaam naar haar mond.
Ze bad namelijk in stilte: haar lippen bewogen wel,
maar haar stem was niet te horen. Daarom dacht Eli dat ze dronken was.
Hij sprak haar aan en vroeg: ‘Gaat dit nog lang zo duren?
Als u dronken bent, ga dan uw roes uitslapen!’
‘U vergist u, heer,’ antwoordde Hanna. ‘Ik heb geen wijn of andere drank gedronken.
Nee, ik ga gebukt onder een zwaar verdriet en stort mijn hart uit bij de Heer.
Denk niet dat ik een slechte vrouw ben; ik bid zo lang omdat ik overstelpt ben door droefheid en ellende.’
‘Ga dan in vrede,’ antwoordde Eli. ‘De God van Israël zal u geven waar u om hebt gevraagd.’
‘Ik dank u voor uw vriendelijkheid,’ zei Hanna, en ze ging terug naar haar familie.
Haar gezicht was opgeklaard en ze at ook weer.
De volgende morgen vroeg bogen ze zich neer voor de Heer, waarna ze zich op de terugreis begaven.
Thuis in Rama sliep Elkana met zijn vrouw Hanna, en de Heer verhoorde haar.
Hanna werd zwanger en na verloop van tijd baarde ze een zoon.
Ze noemde hem Samuël, ‘want,’ verklaarde ze, ‘ik heb hem aan de Heer gevraagd.’


Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org