Soort Lezing
Lezing van 14 november 2024
Uit de brief van de heilige apostel Paulus aan Filemon 1,7-20.
Dierbaren, veel vreugde en troost heb ik al ondervonden van de liefde waarmee gij het hart van de christenen verkwikt hebt.
Daarom, al heb ik ook in Christus alle recht u op uw plicht te wijzen,
toch geef ik de voorkeur aan een verzoek en aan een beroep op uw liefde. Paulus is het die u schrijft, een oud man, nu bovendien een gevangene van Christus Jezus,
en mijn verzoek geldt het kind dat ik hier in de gevangenis heb verwekt. Ik bedoel Onesimus.
die u in het verleden bijzonder weinig voordeel heeft opgeleverd, maar die nu terdege nuttig is, zowel voor u als voor mij.
Ik stuur hem terug naar u en met hem heel mijn liefde.
Gaarne had ik hem hier gehouden, als uw plaatsvervanger,
om voor mij te zorgen in mijn gevangenschap voor het evangelie.
Maar ik wil niets doen zonder uw instemming, ik wil niets afdwingen,
uw goedheid moet zich spontaan kunnen uiten!
Misschien was dat wel de reden waarom hij een tijd lang bij u is weg geweest:
dat ge hem voorgoed terug zoudt krijgen,
nu niet meer als slaaf, maar als veel meer dan een slaaf, als een geliefde broeder.
Dat is hij voor mij al helemaal, hoeveel meer dan voor u, als mens en als christen.
Als gij u dus met mij verbonden voelt, heet hem dan welkom zoals ge het mij zoudt doen.
En mocht hij u schade hebben berokkend of iets schuldig zijn, zet het maar op mijn rekening.
Hier is mijn handtekening: Paulus, ik zal betalen... Of zullen we zeggen: zet het op uw eigen rekening? Ge zijt me toch al uzelf schuldig!
Kom broeder, laat me een beetje van u profiteren, ter wille van de Heer. Stel om Christus' wil mijn hart gerust.
Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org
Dierbaren, veel vreugde en troost heb ik al ondervonden van de liefde waarmee gij het hart van de christenen verkwikt hebt.
Daarom, al heb ik ook in Christus alle recht u op uw plicht te wijzen,
toch geef ik de voorkeur aan een verzoek en aan een beroep op uw liefde. Paulus is het die u schrijft, een oud man, nu bovendien een gevangene van Christus Jezus,
en mijn verzoek geldt het kind dat ik hier in de gevangenis heb verwekt. Ik bedoel Onesimus.
die u in het verleden bijzonder weinig voordeel heeft opgeleverd, maar die nu terdege nuttig is, zowel voor u als voor mij.
Ik stuur hem terug naar u en met hem heel mijn liefde.
Gaarne had ik hem hier gehouden, als uw plaatsvervanger,
om voor mij te zorgen in mijn gevangenschap voor het evangelie.
Maar ik wil niets doen zonder uw instemming, ik wil niets afdwingen,
uw goedheid moet zich spontaan kunnen uiten!
Misschien was dat wel de reden waarom hij een tijd lang bij u is weg geweest:
dat ge hem voorgoed terug zoudt krijgen,
nu niet meer als slaaf, maar als veel meer dan een slaaf, als een geliefde broeder.
Dat is hij voor mij al helemaal, hoeveel meer dan voor u, als mens en als christen.
Als gij u dus met mij verbonden voelt, heet hem dan welkom zoals ge het mij zoudt doen.
En mocht hij u schade hebben berokkend of iets schuldig zijn, zet het maar op mijn rekening.
Hier is mijn handtekening: Paulus, ik zal betalen... Of zullen we zeggen: zet het op uw eigen rekening? Ge zijt me toch al uzelf schuldig!
Kom broeder, laat me een beetje van u profiteren, ter wille van de Heer. Stel om Christus' wil mijn hart gerust.
Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen
Om de bijbellezingen iedere morgen in Uw mailbox te ontvangen, kunt u zich hier inschrijven : dagelijksevangelie.org